Voor alleenstaande moeders of vaders kan het al een uitdaging zijn om überhaupt een keer de deur uit te gaan, laat staan dat ze tijd hebben om volop te daten. En waar casual daten soms de nodige hilarische anekdotes oplevert, is de zoektocht naar een partner voor de lange termijn bij tijd en wijlen ronduit beangstigend. Helemaal na een scheiding. Scheiden kan een behoorlijke deuk in het (zelf)vertrouwen achterlaten. Veel ouders voelen zich ook schuldig naar hun kinderen toe en twijfelen vaak aan hun bekwaamheid om de juiste partner te kunnen vinden. Tel daarbij op dat ze na de scheiding vaak recht menen te hebben op een volgende relatie zónder teleurstellingen of afwijzingen (aspecten die toch echt wel hand in hand gaan met daten) en het recept voor de behoorlijke opgave, die daten met kinderen heet, is geboren.
Wat betekent het nou eigenlijk om te daten met iemand anders dan de vader of moeder van je kinderen? Houd je deze werelden gescheiden of juist niet? Welke valkuilen liggen er op de loer en hoe zorg je ervoor dat de kinderen in geen geval de dupe worden van jouw actieve datingleven?
Racen in slow motion
Wanneer het op daten met kinderen aankomt is het van essentieel belang om het juiste tempo aan te houden. ‘Het vinden van een nieuwe partner kan in dit geval vergeleken worden met racen in slow motion,’ aldus Psychologe Elaine Hadfield. De kans dat je een marathon helemaal uitrent is ook groter als je gestaag blijft doorrennen, in plaats van dat je sprintend de finish proberen te bereiken. Hoe sneller je gaat, met name in een relatie, hoe eerder de realiteit je verliefdheid op den duur inhaalt. De echte uitdaging begint namelijk pas ná die eerste helft. Wanneer de eerste hevige verliefdheid weer enigszins is gaan liggen en de ander geen noodzakelijk goed meer is om in al jouw behoeften te voldoen of de aantrekking niet meer louter belonend werkt. Kinderen die thuis een bepaalde mate van onstandvastigheid ervaren, ondervinden daar later namelijk wel degelijk de negatieve gevolgen van. Dit betekent niet dat er niet meer gedate kan worden als er kinderen in het spel zijn, het betekent dat de volwassenen de verantwoordelijkheid nemen om dit op een zo stabiel mogelijke wijze te laten verlopen.
Welk rol gaat de stiefouder innemen?
Of we het nou willen toegeven of niet, kinderen zullen enige vorm van instabiliteit ervaren wanneer hun ouders zich weer op het pad der liefde begeven. Hoewel ze ook enorm kunnen profiteren van een nieuwe partner erbij in het huishouden, blijft het goed om je van tevoren af te vragen in hoeverre je deze bij jullie gezinsleven gaat betrekken. Welke rol gaat de eventuele stiefouder innemen? Ga je hem of haar inlaten met de opvoeding? Past zijn of haar manier van opvoeden bij die van jou? Kunnen jullie daar eventueel een middenweg in vinden? Kinderen gedijen over het algemeen het beste bij een opvoeding, die niet veel afwijkt van die van vóórdat de stiefouder een plaats kreeg in het gezin. Voor een nieuwe partner is het dus belangrijk zich te realiseren dat hij/zij zich gaat aanpassen aan de al bestaande regels in huis, in plaats van dat deze zich aan hem of haar gaan aanpassen. Mochten er aan beiden kanten kinderen in het spel zijn, is het verstandig van tevoren hele duidelijke afspraken over de opvoeding te maken.
Nu komt het natuurlijk ook wel eens voor dat de kinderen helemaal niet op een nieuw gezinslid zitten te wachten. In dit geval doet de stiefouder er goed aan zichzelf meer als vriendelijke/ondersteunende oom/tante op te stellen, die weliswaar begrip heeft voor het kind, maar hem of haar ook verantwoordelijk houdt voor onacceptabel gedrag.
Timing is alles
Rijst de volgende vraag…wanneer laat je de kinderen überhaupt kennismaken met een eventuele vlam? Hoewel de meeste datende ouders van nature voorzichtig zijn met het introduceren van een nieuwe partner, blijkt uit een onderzoek van Hadfield dat dit er juist voor zorgt dat kinderen eerder afwijzend tegenover deze persoon gaan staan. Loyaal als kinderen zijn aan de eigen ouder(s) houden ze de nieuwe partner dan verantwoordelijk voor het achterhouden van deze belangrijke informatie en bestempelen ze hem of haar als de reden dat hun vader of moeder tegen hen heeft gelogen. Het wél meteen inlichten van je kinderen over een nieuwe liefde, is echter ook geen garantie voor het ogenblikkelijk omarmen van deze persoon. In dit geval wordt de stiefouder er nogal eens van beschuldigd de aandacht van de eigen ouder op te eisen. Op zo’n moment is het dus aftasten geblazen en vanuit je moeder/vader hart zo goed mogelijk proberen in te schatten/aan te voelen waar je kind op dat moment behoefte aan heeft. Het enige dat je volgens Hadfield kunt doen is je kinderen niet aan elke mogelijke nieuwe partner voorstellen. Kinderen wíllen al deze partners vaak ook niet eens ontmoeten, al zeggen ze misschien van wel. Wacht daarom tot je relatie stabiele en serieus genoeg is.
Mocht een op het eerste gezicht serieuze relatie dan uiteindelijk toch niet zijn wat jullie ervan hadden verwacht, heeft dit natuurlijk ook gevolgen voor de kinderen. En hoewel de meeste geliefden aanvankelijk alle banden met hun voormalige liefdes verbreken, kunnen kinderen hierdoor erg van slag raken. Niet in de minste plaats omdat de stiefouder in hun beleving van het een op andere moment weer verdwijnt en zij daar op zo’n moment natuurlijk helemaal niet voor hebben gekozen. Hadfield stelt daarom dat het voor kinderen altijd beter is om het contact met de ex te laten voortzetten mocht die behoefte er zijn. Zelfs als jullie samen niet meer met elkaar door een deur kunnen. Dit hoeft allemaal niet reuze ingewikkeld te zijn, een kaartje/belletje of appje af en toe kan al het verschil maken.
